28 Mayıs 1720 tarihli Mektubu:

"Biz artık burada ev bark sahibi olduk,rahata kavuştuk.Tekirdağ'ı çok sevdim ama Zagon'u unutamıyorum.Doğrusu ablacığım,biz burada pek güzel ,ferahlık bir yerde bulunuyoruz. Şehir epeyce büyük ve oldukça güzel,deniz kıyısında hoş ve gönül açan bir yamacın üstünde.Avrupa'nın tam kıyısında sayılrız.Buradan İstanbul'a atla iki günde rahat gidilir,denizden de bir günlük yol.Herhalde Bey için hiçbir tarafta bundan daha iyi bir yer bulamazlardı.İnsan ne tarafa giderse her yanı güzel kırlar,fakat boş arazi değil,çünkü burada toprağı mükemmel işliyorlar.Köylere yakın olan kırlar boş olmadığı gibi şehrin etrafında ki topraklarda bakımlı bahçeler gibi gayet iyi işlenmiştir.Hele şu sırada insan tarlalara,bağlara,ve sebze bahçelerine bakmalka doyamıyor.Sırtlarda o kadar çok bağ var ki,başka yerde ancak vilayette bu kadarı bulunur.Bunlara çokta iyi bakıyorlar.Bağlarda pek çok meyve ağacı var,öyle ki insan buralarını meyve bahçesi sanır.Yalnız burada bağlara bizde olduğu gibi sırık dikmiyorlar,bu yüzden asmaların çubukları yerlere  sarkmakta ve yapraklar bağın toprağını örtemktedir.