Zamanın; laik, kapitalist/materyalist insanda tümüyle bir ziyan olduğu şüphesizdir. Yani, İslam'ı hayatın gayesi saymadığından, ebedi saadet itibariyle, bu insanın mutlak bir ziyan ve hüsranda olduğu, şüphe götürmez bir hakikattir. Müslümanlarda ise, bu anlamda bir ziyan söz konusu olmamakla beraber, bu alanda bir gaflet, bir savurganlık ve vurdumduymazlık hali gözlenmektedir. Öyle ki zaman, basit, önemsiz, gereksiz ve hatta zararlı şeylerle israf edilmekte, hem ferdi hayat hem de cemaat planında zaman imkanı kaybedilmektedir. İşte zaman ve hayat alanındaki bu duruma ihmalkarlığa, gözlenen bu kayıtsızlığa gönlüm razı olmadı. Yıllarca zihnim bu meseleyle meşgul oldu. Birkaç seneden beri de konuyla doğrudan ilgilendim; bu alanda yazılanları okudum. Kendi gözlem ve düşüncelerimi de katarak bu kitabı hazırladım.