Bir siyasetçi ve mütefekkir olan Mehmed Akif Ersoy’un düşüncelerinde ağırlıklı olarak ahlâka dayalı bir toplum tahayyülünün, çağdaşlaşma, millilik ve reform ruhunun izleri görülür. Ersoy özellikle düşüncede, dinde ve toplumda acil bir reform yapılmasını önermiştir. Çünkü mevcut haliyle İslâm’ın modern çağın gerisinde bir görünüm sergilediğini, bu nedenle İslâm, bilim ve felsefe arasında yeniden güçlü ilişkilerin tesis edilmesi gerektiğini ileri sürmüştür. Genel olarak İslâmcı cenah içinde olmasına karşın Ersoy, bahsedilen düşünceleri itibariyle diğer İslâmcılardan ayrılan bir düşünsel tutuma sahiptir. Zaten İslâmcılık da kendi içinde homojen bir akım değildir. Felsefe, bilim, ahlâk ve siyasetle kurdukları ilişki göz önüne alınarak, siyasal teoloji, siyasal İslam ve tarihsel İslam olmak üzere üç farklı İslâmcılık akımından bahsedilebilir. Düşünceleri itibariyle tarihselci İslâmcı akımı içine dâhil edilebilecek olan Ersoy’un bu çalışmada, genel olarak İslâmcılar arasında farklı ve sıra dışı bir çizgiye sahip olduğu iddiasından hareket edilecektir